ورود فیبر نوری به عرصه شبکه کمکی بزرگ در راستای پیاده سازی بسترهای، قوی و پایدار شبکه است. از آنجا که روز به روز نیاز کاربران بیشتر می شود دیگر کابلهای به هم تابیده Twisted Pair)) UTP جوابگوی بستر های عظیم شبکه نیست و جای خود را به فیبر نوری میدهد.
اگر بخواهیم به طور روشن و واضح فیبر نوری را تعریف کنیم؛ فیبر نوری تشکیل شده از تارهای بسیار نازک شیشه ای و یا پلاستیکی از جنس خاص هستند که، پرتو نور را از مبدا به مقصد منتقل می کنند. فیبر نوری را میتوان به یک تار مو تشبیه کرد که طول آن میتواند از چند متر تا چند صد متر باشد.
ساختار فیبر نوری از 3 بخش تشکلی شده است :
1- Core - این بخش که در مرکز فیبر قرار دارد از جنس یک ماده بی نهایت شفاف شیشه ای و یا پلاستیکی تشکیل شده؛ که پرتوهای نور در آن جریان می یابند.
2- Cladding – این بخش نیز از جنس شیشه و یا پلاستیک است اما با ضریب شکنندگی متفاوتی با جنس بکار گرفته شده در Core . به این خاطر ضریب شکنندگی آن متفاوت است که پرتوهای موجود در Core از آن خارج نشوند و با برخورد به Cladding دوباره به سمت Core هدایت شوند.
3- Buffer Coating – روکشی رنگی پلاستیکی است که از Core و Cladding در مقابل رطوبت و عوامل خارجی محافظت می کند.
روش اندازه گیری قطر فیبر :
قطر فیبر به صورت عددی اعشاری شبیه 60/130 میکرون نمایش داده می شود که 60 نمایانگر قطر core است و 130 نمایانگر قطر Cladding . Buffer Coating در اندازه گیری به حساب نمی آید.
فیبر های نوری به سه دسته تقسیم می شوند :
1-Step Index Multi Mode Fiber – در این نوع فیبر ها ضریب شکنندگی Cladding با هسته به طور محسوسی تفاوت دارد، در نتیجه ضریب شکست در زمان برخورد با cladding به طور ناگهانی تغییر می کند.این نوع کابل ها به دلیل بوجود آورن مشکل پهن شدگی پالسها در زمان، کمتر مورد استفاده قرار می گیرند.
2-Graded Multi Mode Fiber – در این نوع فیبر ها ضریب شکنندگی به آرامی صورت میگیرد و هنگام پرخورد پرتو ها به Cladding در مرز 50 تا 62 میکرون ضریب شکنندگی به حداقل خود می رسد. و این مورد تا حدودی پهن شدگی پالسها را به کنترل خود در می آورد؛ اما در مسافتهای زیاد با کاهش سرعت روبرو است.
3-Single Mode Fiber – در این نوع فیبر ها که گسترده ترین استفاده را در مسافتهای طولانی دارند؛ تنها یک پرتو به درون آنها تابیده میشود و این پرتو حداقل برخورد با Cladding را دارد.
مزایای استفاده از فیبر نوری :
1- پهنای باند بالا – این پهنای باند اکنون به 170 گیگابایت در ثانیه رسیده و دانشمندان بر این باورند که قابلیت ارتقاء تا چند صد ترابایت را دارد. فیبرنوری SMF که در حال حاظر مورد استفاده قرار میگیرد از پهنای باند 40 گیگابایتی برخوردار است.
2- عدم استفاده الکتریسیته برای ارتباط؛ از آنجا که در ابتدای مسیر نوری تولید شده و در انتها این نور دریافت میشود. دیگر نیازی به نیروی اکتریکی نیست و همچنین ایمنی بسیار بالایی را در مقابل نویز دارد.
3- عدم برقراری انشعاب غیر مجاز- از آنجا که برای برقرای انشعاب بایستی ایتدا فیبر قطع شود و گیرنده فیبر نصب شود؛ و این عمل نیز زمانبر است؛ نگهدارنده های بستر با استفاده از ابزارهای خطایابی میتواندد به سرعت محل مورد نظر را شناسایی کنند.
4- عدم نیاز به repeater تا چندین کیلومتر- به علت استفاده از نور در صورتی که جنس Core مرغوب باشد تا فواصل چند کیلومتری سیگنال تضعیف زیادی نخواهد داشت.
پاینده و پیروز باشید.
پاسخ با نقل قول
