هر SQL Server در شبکه باید یک اسم یونیک داشته باشه تا Clientها با ارائه اون بتونن به SQL Server مربوط به خودشون Connect بشن. از طرفی این قابلیت وجود داره که چندین SQL Server (چندین Instance) روی یک کامپیوتر باشه. پس باید به شکلی نام اونها رو از هم تفکیک کرد. زمانی که برای بار اول SQL Server رو روی کامپیوتر نصب میکنید، نام Instance میتونه همون نام کامپیوتر باشه. مثلا اگر نام کامپیوتر شما NIMA هستش، نام SQL Server هم NIMA میتونه باشه (اصطلاحا در این حالت شما Default Instance دارید). اما موقع نصب Instance دوم، مجددا نام NIMA نمیتونه مورد استفاده قرار بگیره لذا Setup از شما یک نام سوال میکنه. وقتی شما این نام رو مثلا Inst2 بدین، نام کامل این Instance جدید میشه: NIMA\Inst2 که به این Named Instance گفته میشه. پس Default Instance اونی هستش که فقط از نام کامپیوتر استفاده میکنه و Named Instance از ترکیب نام کامپیوتر با نام دلخواه شما.
زمانیکه حتی برای اولین بار SQL Server نصب میکنید، میتونین Named Instance نصب کنید به جای Default Instance. هر Instance برای خودش به صورت مجزا دارای دو سرویس SQL Server Service و Agent Service هست. پس با نصب دو Instance، شما 4 سرویس جدید به سرویسهای موجود روی سیستم اضافه کردید.