سلام
من چند تا سوال درباره انجمن برام پیش اومده و اگه راهنمائی بشم ممنون میشم .
1 - هزینه های انجمن از کجا قراره تامین بشه ( هزینه های فعلی ، هزینه اجاره مکان ، هزینه بیمه و ... )؟
2 - آیا برنامه ریزی خاصی برای جذب پروژه شده ؟
سلام
من چند تا سوال درباره انجمن برام پیش اومده و اگه راهنمائی بشم ممنون میشم .
1 - هزینه های انجمن از کجا قراره تامین بشه ( هزینه های فعلی ، هزینه اجاره مکان ، هزینه بیمه و ... )؟
2 - آیا برنامه ریزی خاصی برای جذب پروژه شده ؟
سلام
1- بیمه رو که قرار شخص خودش بده غیر از اون احتمالا درصد کمی از پروژه ها توسط نهاد بدلیل هزینه هاش برداشته می شه.
2- کارمون خوب باشه بعد از چند وقت مشتری ها سایت رو به بقیه تبلیغ می کنند ولی غیر از اون با تبلیغات می تونیم شروع کنیم.
سلام دوستان
مشکلی برای تبلیغات نیست اگر اوکی رو مهندس بدن من همه جا تبلیغات میکنم
با اسپمر ها و مشتری هم دورو برم هست فقط مهندس بگه .
من تبلیغاتو شروع میکنم
اجازه بدین نشست دوم برگزار بشه، توی نشست درمورد این جزئیات هم صحبت خواهیم کرد. انتخابات که برگزار شد، از الآن نظرسنجی برای زمان برگزاری نشست دوم در آمل شروع شد.
چرا امل؟؟؟؟؟؟؟؟؟
آمل دور نیست؟
بنظرم اصفهان بهتره.
واسه من که خوبه
از دوستان فکر کنم فقط آقای قربانی اهل آمل باشه.
آقا مهرداد پیشنهاد بابل رو داده بود ولی تقریبا آمل و بابل نزدیک هم هستن و تفاوت چندانی ندارن.
ولی واسه بچه های جنوب خیلی سخت میشه!
به فکر آقا محسن هم باشین
بنظرم پایتخت باشه بهتره. من خودم الان پایتخت نیستم که بگین فقط به فکر خودشه ها!
امکان برگزاری نشست دوم توی فارس وشیراز وجود نداره؟ اگر امل باشه 2باره من نمی تونم حضور پیدا کنم .
من پیشنهادم اینه که بیایم توی مرکز کشور یه جایی رو مشخص کنیم و رای گیری کنیم ... ببینیم چند نفر رای میدن که مکان همیشگی گردهمایی ها اونجا باشه ...
واسه این میگم مرکز کشور چون هر دفعه راه واسه یه چند نفر دور میشه ... مثلا الان اگه بخوایم بابل بزاریم .. کسایی که از جنوب میخوان بیان میگن سخته ...
اگه بزاریم جنوب ... شمالی ها میگن سخته .. ولی اگه همیشه وسط کشور قرار بزاریم دیگه وسطه ... تقریبا برا همه نزدیکه ...
حالا بازم میگم این پیشنهاد من رو می تونیم به رأی بزاریم ... اگه رأی آورد استفاده کنیم ...
مرکز کشور هم یا اصفهان ... یا تهران .. هر کدوم که جور شد ...
دوستان عذرخواهی میکنم، اشتباهاً گفتم آمل درحالی که طبق آخرین صحبتهای انجام شده در نشست قبلی، بابل بعنوان مکان نشست دوم انتخاب شده بود. اما درمورد بحث مکان، هرجور که صلاح میدونید هماهنگ کنید. پیشنهاد رأی گیری خوبه ولی فکر میکنم با توجه به پیشنهاد تشکیل نهاد ازطرف آقا مهرداد، این نشست توی بابل برگزار بشه بهتره. از سایر دوستان هم تقاضا میکنم مکان نشست هرجا بود، مثل نشست اصفهان بهانه نیارن و شرکت کنن.
حالا بابل یا آمل خیلی فرقی نداره.
مهم اینه که افرادی که از جنوب باید بیان راهشون دوره الان من خودم احتمالا بیشتر از 10 ساعت باید تو راه باشم.
اصفهان یا تهران خوبه.
هر چی به مرکز نزدیک باشه بهتره
نهههههههههههههههه.
من جنــــوبم ، لطفا مرکز ایران باشه که ما هم بتونیم بیاییم.
کلا با استان فارس خفن جورم.
آقایون و خانومای محترم، لطفاً اذیت نکنید. نشست هرجا قرار شد برگزار بشه، حضور داشته باشین. حداقل مزیت نهاد تا حالا این بوده که جاهایی از کشور رو که احتمالاً نرفتین، میاین و میبینین. من خودم تا حالا که به این سن رسیدم، بجز لاهیجان که اونهم یک شب اونجا بودم، شمال کشورم رو ندیدم. خوب فرصت خوبیه که هم با دوستان بیشتر آشنا بشم و هم کشور خودم رو بهتر بشناسم. حداقل چند وقت دیگه که بخوام مسافرت برم، چند مکان مناسب سراغ دارم!
سلام
الان من سنم پایینه برای اینکه تونم بیام اصفهان می تونم دلیل بیارم چون راه خیلی دور نیست ولی تا بابل خیلی دوره و 90٪ پدرم اجازه نمی ده تا اونجا بیام.
آخرین ویرایش به وسیله Tarragon : یک شنبه 26 خرداد 1392 در 08:44 صبح
سلام مجدد به دوستان
دوستان هدفم از این که گفتم دوره ها و نشست ها تو کل کشور به صورت گردشی باشه این بود که بتونیم تو نشست ها بعدی افراد کم سن و سال+مدیران شرکت های اون شهر یا استان+دانشگاه ها یا انجمن های علمی یا حتی مکان های دیدنی یا حتی قدرت و توان مالی و پیشرفتگی یک شهر و به عین ببینیم
بعدا انشا الله قراره ما بتونیم تو دانشگاه ها کشور همایش بگزاریم و سخنرانی کنیم و بتونیم طرح حمایتی خودمون از برنامه نویسان و مطرح کنیم و افراد بیشتری و تو این طرح با خودمون همراه کنیم
نه اینکه کلا تو این فروم فقط بگیم نهاد نهاد...شاید یک دانشگاه ای بخواد با استفاده از قوانین ما اصول تدریس دروسشو عوض کنه
یا بخواد کلاس های فوق العاده بگزاره
نگید وزارت علوم و فلان..اینطور نیست کار نشد نداره
من نظرم اینه که نشست دوره ای برگزرا بشه
سخت هست واقعا،منکر اون نمیشه شد،اما لذت هم داره نداره؟
امکانات شهر به شهر ضعیف هست اما بازم در حد پیشنهاد منه
در مورد تهران بودنش هم ویژگی های خاص خودشو داره
مرکزیت
مکان ثابت
نزدیکی
بازار کار بیشتر
اما هدف چیه؟ می خوایم کسی از ما ها که تو مارش کاردرسته ! واسه یک قرارداد نگن شرکت باید تهرانی باشه/نگیم چرا چجم کار کمه...
من تو همکلاسی هام چنبار صحبت کردم خیلی ها استقبال کردند و گفتن شرکت میکنیم
ما وابستگی داریم به این انجمن،اما قبول کنید هنوز شیوه تبلیغ و ترویج اهدافمون درست نیست
من نظرم اینه که یک تاریخی مشخص بشه که هم ببرمتون تفریح هم بتونیم نشست و برگزار کنیم
هم اسکان اینحا قیمتش پایین هست
هم جا زیاد داره واسه پشتند که حتی میتونید با خانواده هاتون بیاین و چند روزی و بمونید
هم زمانش جوریه که درس و دانشگاه تخته شده ! هم تابستونه و خانواده یاز داره هم شما :دی
اینم اماکن دیدنی مازندران
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%...B1%D8%A7%D9%86
http://www.mazandaran.blogsky.com/53
از سد گرفته تا جنگل و ابشار و دره و دشت
از بابال تا امل هم زیاد راه نیست امل هم جاه های قشنگی داره
خلاصه باید یک چند روزی و برای مسافرات کنار بزارین و این وسط هم یک کوپولو نشست داشته باشم !!
( الان باید برم از شهرداری پورسانت بگیرم که این همه توریست دارم جذب میکنم :دی )
بهت بر نخوره مهرداد ولی من فکر میکنم شما میخوای سریع به همه چی برسی. یه جورایی آرزو های دور و دراز داریبعدا انشا الله قراره ما بتونیم تو دانشگاه ها کشور همایش بگزاریم و سخنرانی کنیم و بتونیم طرح حمایتی خودمون از برنامه نویسان و مطرح کنیم و افراد بیشتری و تو این طرح با خودمون همراه کنیم
نه اینکه کلا تو این فروم فقط بگیم نهاد نهاد...شاید یک دانشگاه ای بخواد با استفاده از قوانین ما اصول تدریس دروسشو عوض کنه
یا بخواد کلاس های فوق العاده بگزاره
این همه وزیر و استاد و مهندس سعی کردن یه تغییر و تحولی توی نظام آموزشی ایجاد کنن نتونستن!
ما هنوز توی شروع راه اندازی نهاد هم موندیم هنوز هیچ کاری نشده. تازه یه اسم هم براش انتخاب نشده. و هیچ فعالیتی انجام نشده. اونقدر که بچه های برنامه نویس میخوان درآمد کنن . به فکر آموزش دادن و یاد گرفتن نیستن!
به نظرم باید یه برنامه ریزی درست و حسابی بشه. و یه سری کارها رو توی برنامه قرار بدیم که بعدها قرار بشه روش کار بشه. فعلا باید به این فکر بکنیم. الان هیچ کاری نشده ولی یه عده ای میخوان سریع پولدار بشن و عده ای هم میخوان برن توی دانشگاه سخنرانی کنن و نظام آموزشی رو تغییر بدن و ...
نشست اول من امتحان داشتم و نتونستم بیام و خودم رو برای نشست بعدی آماده کردم که گفتم حتما شرکت میکنم ولی با این وضعیت...
واقعا شمال کشور واسه من دوره من اول باید بیام تهران بعدش از اونجا بیام آمل نمیدونم چه کار کنم.
فکر کنم حدود 2000 کلیومتری دوره!!
اگر وقت کنم شرکت میکنم و
یک ایده تجاری دارم که مطرح میکنم توی نشست
قدم اول در ایران باید امنیت مالی باشه
چند درصد با من موافقند؟
تا اونجایی که ما دیدیم برنامه نویسان ایرانی اتقدر درگیر یادگیری و کد زدن شدن که از تجارت جا موندن و هر کسی بهشون زور میگه و اصلاً کسی نمیشناستشون و کافیه دیگه ، کمی باید خودشون رو نشون بدن ، پتانسیلشون هم خیلی بیشتر از تغییر نظام آموزشیه. حتی یک سخنرانی ساده میتونه یک سیاست محسوب بشهبهت بر نخوره مهرداد ولی من فکر میکنم شما میخوای سریع به همه چی برسی. یه جورایی آرزو های دور و دراز داری
این همه وزیر و استاد و مهندس سعی کردن یه تغییر و تحولی توی نظام آموزشی ایجاد کنن نتونستن!
ما هنوز توی شروع راه اندازی نهاد هم موندیم هنوز هیچ کاری نشده. تازه یه اسم هم براش انتخاب نشده. و هیچ فعالیتی انجام نشده. اونقدر که بچه های برنامه نویس میخوان درآمد کنن . به فکر آموزش دادن و یاد گرفتن نیستن!
نه که بشینند توی یک اتاق تاریک کد بزنن
جای تاسف داره که برترین شغل قرن در ایران جز ناشناخته ترین ها هست
اون وزیر و استاد و مهندس مهارت یک برنامه نویس رو ندارن ، اگر کارمون رو درک کرده بودید این حرف رو نمیزدید
من بهتون قول میدم اگر فقط چند درصد ناچیز از برنامه نویسان کاربلد دنیا ، دنیا رو مدیریت میکردند مشکلات خیلی کمتر ازین میشد ، یا اگر فقط چند درصدشون میرفتن تو رشته های تجربی ، آزمایشگاهی بصری و ... انقلاب میشد توش ، غیر از اینه؟
وسط سیکل رو نشون کنین که حداقل اگر دستتون لرزید اون اطرافش بخوره (درچند ایده آل گرایی از عوامل شکست میتونه باشه ولی این فقط در حد یک توانایی هست)
میگید هنوز اسم انتخاب نشده؟ یک عمر اسم انتخاب کردیم کارش نا تموم موند عیبی داره یک بار کار رو انجام بدیم بعد اسم بزاریم ؟ :دی
البته درسته که به برنامه ریزی نیاز هست. نباید خیلی تندرفت (نه که آرزو نکرد) ولی به هر حال قناعت به این وضع رو توصیه نمیکنمبه نظرم باید یه برنامه ریزی درست و حسابی بشه. و یه سری کارها رو توی برنامه قرار بدیم که بعدها قرار بشه روش کار بشه. فعلا باید به این فکر بکنیم. الان هیچ کاری نشده ولی یه عده ای میخوان سریع پولدار بشن و عده ای هم میخوان برن توی دانشگاه سخنرانی کنن و نظام آموزشی رو تغییر بدن و ...
آخرین ویرایش به وسیله youngold : شنبه 25 خرداد 1392 در 18:05 عصر
ببینید ما باید خودمون رو اول ثابت کنیم بعد منتظر باشیم که دیگران ما رو تحویل بگیرند. شما تا به طرف ثابت نکنی برنامه نویس هستی و تخصص داری هیچ وقت نمیاد بهت اعتماد کنه کارش رو بهت تحویل بده و ازت بخواد براش کار انجام بدی. برای همینه که من میگم اول تکلیف نهاد مشخص بشه . مشخص بشه که ما میخوایم چیکار بکنیم و بعد اون کارهایی که خواستیم انجام بدیدم رو انجام بدیم بعد منتظر این باشیم که یه نفر از راه برسه و ما رو برای سخنرانی و چیزی دعوت بکنه!!!!!!!!!!!!
یه شبه که نمیشه راه صد ساله رو رفت!!!!!!!!!!!!!!! من نمیگم خودمون رو دست کم بگیریم . من میگم اول تلاش بکنیم بعد منتظر نتیجه و آرزو ها و این چیزا باشیم.
مهندسی اجتماعی و سایر فاکتور ها هم هست
اگر علم و توان کار اجرایی رو داشته باشیم نباید دغدغه اثبات خودمون رو داشته باشیم
برنامه نویسان ایران سال هاست که در صدد اثبات خودشون هستن ، هر کسی به نوعی میخواد خودش رو اثبات کنه ، ولی نتیجه مطلوب نبوده چرا؟ چون یا اعتماد به نفس کاذب داشته و پشتش توانایی نبوده یا اینکه توانایی بوده اعتماد به نفس نبوده مثل شما ، که هر دوی این حالات بده، اما با توجه به شرایط فعلی که توانایی برنامه نویسان خوب هست (حداقل در اعضای این نهاد) حالا باید به فکر فاکتور دوم یا همون اقتدار کاری بود
نمونه این موضوع در مناظره تلویزیونی ریاست جمهور چند شب پیش بود که سوالی مطرح شد که چکیده اون به این صورت بود : "در فلان شرایط شما کشاورزان رو محدود میکنید یا جلوی واردات یا همچین چیزی رو میگیرید" همه به جز یکی دو تا گفتند که سوال غلطه. ولی من که برنامه نویسم میگم که در چنین حالاتی باید به وضع گذشته و حال نگاه کرد ، ازونجایی که روی کشاورزان اخیراً فشار زیادی بوده حالا باید جلوی واردات یا فلان کار رو گرفت ، مجری هم هر چی میگفت بالاخره توی شرایط خاص اول باید به یک گزینه اقدام کنید میگفتن هر دو تا باید باشه تا میانه روی کنیم و تعادل برقرار بشه که چنین چیزی همیشه ممکن نیست، حالا اینجا هم ما باید به چیزی که اولویت بیشتری در شرایط حال داره (زمان حال، مکان حال) اقدام کنیم که یادگیری نیست. یکی دیگه از عوامل شکست برنامه نویسانمون همین خارج از زمان و مکان عمل کردنه ، باید ببینید الان به چه چیزی بیشتر نیازه ، البته من معتقدم هر برنامه نویس خودش باید این نیازش رو تشخیص بده
الان به شدت کنفرانس ها تشنه حضور برنامه نویس هاست (نه از لحاظ شرایط ، چون اونکه اصلاً خوب نیست و حمایت برای برگزاری کنفرانس نمیشه (که اینم به خاطر محافظ کار بودن جامعه برنامه نویسی هست) بلکه از لحاظ جایگاه علمی)
شما بانک ها رو نمیبینید یک سرویس الکترونیکی ساده میزارن چقدر تبلیغ میکنن. ارزش خودتون رو بدونین
کار رو برنامه نویس میکنه سودش رو کسی دیگه میبره ، نمیگم آموزش نیاز نیست ولی فعلاً ارائه در اولویته
آخرین ویرایش به وسیله youngold : شنبه 25 خرداد 1392 در 18:29 عصر
سال هاست در انتظار دعوت نامه اند :دیمن میگم اول تکلیف نهاد مشخص بشه . مشخص بشه که ما میخوایم چیکار بکنیم و بعد اون کارهایی که خواستیم انجام بدیدم رو انجام بدیم بعد منتظر این باشیم که یه نفر از راه برسه و ما رو برای سخنرانی و چیزی دعوت بکنه!!!!!!!!!!!!
یه شبه که نمیشه راه صد ساله رو رفت!!!!!!!!!!!!!!! من نمیگم خودمون رو دست کم بگیریم . من میگم اول تلاش بکنیم بعد منتظر نتیجه و آرزو ها و این چیزا باشیم.
تلاش رو چجوری معنی میکنید در اینجا؟ یادگیری؟ الان تلاش باید در ارائه باشه
البته با شما موافقم که از علم هم نباید عقب موند که در پست ها هم اشاره داشتم
آخرین ویرایش به وسیله youngold : شنبه 25 خرداد 1392 در 18:21 عصر
ببینید اولاً خواهش میکنم اینجا دیگه بحث سیاسی نکنید. چون جاش نیست . سیاست کثیفه و همه جا رو به گند میکشه. بعدشم شما یه جوری حرف میزنی انگار من هیچی نمی فهمم و شما فقط می فهمی. شما اول نظرت رو گفتی منم گفتم دیگه باید منتظر باشیم ببینیم نظر بقیه چیه؟
به هیچ وجه بحث سیاسی نبود ، در رابطه با اولویت دهی مبنی بر تمرکز آینده کاری این برنامه نویسی در ایران بود، حتی اون مثال هم اقتصادی بود نه سیاسی
روی صحبت من هم فقط به شما نبود ،هم چنین جسارتی نکردم دوست عزیز (یک قسمت هایی رو هم ویرایش کردم که خدایی نکرده روی صحبتم با شخص خاصی نباشه)
فقط چیزایی رو که دیدم گفتم و برداشت آزاده
من خودم در یک بازه زمانی طولانی که صرف یادگیری کردم و به وضوح این رو حس کردم
همون طور که گفتم
من معتقدم هر برنامه نویس خودش باید این نیازش رو تشخیص بده
آخرین ویرایش به وسیله youngold : شنبه 25 خرداد 1392 در 20:54 عصر
up... (edited)
سلام
من شنبه همین هفته از آمل وبابل برگشتم واقعا شهرهای زیبایی هستندو. من یک پیشنهاد دارم اونم درباره خودم هست . احتمال حضور من توی نشست دوم دوباره خیلی کم هست دوست دارم شرکت کنم ولی بخاطر مشکلاتی که دارم نمی تونم یا نمیشه و امکانش نیست .رزومه من پیش اقا مهردا هست ایشون میتونند از طریق اون من را به عنوان یکی از اعضای نهاد به دوستانی که شرکت می کنند معرفی کنند.و اگر اشکال نداره و با اجازه استاد شهرکی و دیگر اعضای عضو نهاد عکس،اسم و فامیل دیگر اعضا و زمینه تخصصی بقیه اعضا را برای من ایمیل کنید.(این یک خواهش از طرف من هست ازشما و هیچ اجباری از در پذیرفتن اون از طرف شما نیست.)من آقا مهرداد خواهش می کنم ایشون نماینده من ، برای معرفی من ب دوستان حاضر در نسشت باشند (اگر امکان پذیرفتن خواهش من را دارند لطفا به من هم خبر بدهند.)
ممنونم
مشکل شما پیه برای نیومدن؟ ما حضور میخوای دوستان
به خدا برای ما ه سخته واقعا مسافرت ها اما با یک هدف خاص میایم
مشکلی برای ارائه هرکدام از دوستان نیست
تصاویر و خلاصه مالب هم که اعلام میشه تو انجمن و انشا الله سایت نهاد
اما باید مشکلات و رفع کنیم
یک نفر هم یک نفره و یعنی یک فکر جدید ! شایدم یک انقلاب فرکری و تغییر روند کار نهاد...
سلام
یک خواهش و درخواست از تمامی دوستان عزیز عضو نهاد ::
لطفا در باره مواردی که مهم و حیاتی نیستند باهم بحث نکنید.چرا که اهداف نهاد و راه اندازی اون حیاتی تر ومهمتر هست .راه دراز ومسیر خطیری پیش رو هست چرا که تا به امروز حتی صحبت چنین نهادی یا سازمان یا....که چنین برنامه هایی را برای برنامه نویسان واینده کاری انها مد نظر داشته باشد،مطرح نشده یعنی اولین باره وهر اولین باری یعنی یک نوآوری و هر نواوری به تناسب خودش طبق مسایل تحلیلی و استراتزیک، یک استراتژی مهم هست که برای پیاده شدنش همدلی ، تلاش ، صبر و آگاهی لازم هست.
پس لطفا مباحث فرعی که باعث دور شدن از هدف میشه را وارد نفرمایید.
بی نهایت ممنونم.
من دلایل نیومدنم را برای شماPM خصوصی کردم ولی سعی می کنم الکترونیکی یا تلفنی حضور داشته باشم اگر امکانات شما وجود داشته باشه. وعکس من هم ظاهر من را نشون میده تادیگر دوستان هم من را بشناسند.
امیدوارم مشکلات حل بشه و بتونم حضوری شرکت کنم .
اگر نشد پیشاپیش عذر خواهی می کنم.
آقا میگم نمیشه غیر از این نشست ها هر از چند گاهی هم یک ویدیو کنفرانسی ( یا یه چیزی شبیه به این ) بگذاریم برای بچه های فعال انجمن ...... ؟
آمل ، بابل ، اصفهان ، شیراز ، ارومیه این ور آب آون ور آب ، وقتی هدف مشخص باشد دیگه مهم نیست کجا باشه .
آقا من پایه ام هر جا خواستین بگین . (شرح حال منم اینه دست میکنم جیبم و کیف پولم رو برمیدارم و میام :) )
منم با SONITAJ موافقم اینجا جای بحث های حاشیه ای نیست. برای همین بود که من اون هفته به مهرداد پیام دادم ازش خواستم یه کنفرانس آنلاین برگزار بشه قرار بود اون هفته جوابش رو بهم بده ولی هنوز هیچ جوابی نداده. فکر میکنم کنفرانس آنلاین باعث میشه زودتر به ایده ها و طرح ها و برنامه های مورد نظرمون برسیم. و بعد نتایجش رو توی این تاپیک مطرح میکنیم که اگه کسی ام نبود بدونه چی گذشته و چی شده؟
دوستان عزیز، چند مورد رو لازمه یادآوری کنم (اول به خودم). اینهمه نگین اهداف نهاد مشخص بشه! مگه پست اول این تاپیک رو نخوندین؟ اهداف نهاد اونجا نوشته شده. هر کسی هم نظر جدید یا انتقاد/پیشنهادی داره مطرح کنه ولی هی نگین هدفمون رو مشخص کنیم چون هدفمون مشخص هست! مورد بعدی اینکه بحث کنفرانس آنلاین و بخصوص ویدئو کنفرانس رو بهتره با این اوضاع اینترنت کشور، بیخیال بشیم. توی نشست حضوری وقتی یک حرفی میزنیم، چند نفر منظورمون رو نمیگیرن، اونوقت انتظار داریم توی یک محیط متنی، نظرمون رو برسونیم که نه لحن صحبت و نه آهنگش مشخصه و اگه به درستی از قواعد نگارشی استفاده نشه، یک جمله میتونه حالتهای مختلف سؤالی، طنز (کنایه)، خبری و... پیدا کنه. حالا اشتباهات تایپی مهرداد بماند
همینجا هم صراحتاً عرض میکنم هر کسی که به کار نهاد و به توان خودش و بقیه اعضا ایمان نداره، خیلی محترمانه همین الآن که هیچ کار خاصی انجام نشده و هزینه ای هم احیاناً پرداخت نشده، اون رو ترک کنه و هر کسی هم که از این به بعد توی نهاد میاد یا عضویتش رو حفظ میکنه، دست از بدبینی و حرفهای نا امید کننده و... برداره. قصد نداریم شعار بدیم، برای همین هر کسی که حرفی میزنه، باید برنامه اجرایی برای حرفش داشته باشه و بتونه ازش توی نشستها دفاع کنه و در مقابل کسی هم حق نداره هیچ حرفی و پیشنهادی رو دست کم بگیره.
باور کنید خسته شدم از بس پستهای ناامیدانه بعضیها رو خوندم. اگه اینقدر خودتون رو دست کم میگیرین، چرا اومدین توی نهاد عضو بشین؟ اینجا جاییه که قراره کارهای بزرگ انجام بدیم. بنابراین، بی تعارف عرض میکنم، به آدمهای کوچک (کسانی که خودشون و دیگران رو کوچک میشمارن) نیازی نداریم. والا بسه دیگه، اولین شغل پردرآمد دنیا رو دارین، اونوقت هی میگین نمیشه اینکار رو بکنیم، این هدف خیلی بزرگیه، این راه خیلی سختیه... بله همه این موارد درسته ولی آدمهایی هم که جمع میکنیم، یا در حد و اندازه این کار بزرگ هستن، یا اینقدر اراده دارن که با آموزشهایی که نهاد ارائه میکنه، برنامه نویسهای بزرگی بشن. بنابراین مجدداً تأکید میکنم کسانی که بزرگ نیستن و میترسن بزرگ بشن، همین الآن نهاد رو ترک کنن.
حکایت بعضی از دوستان اینه که میان تو تالار PHP و عنوان تاپیک و میخونند( حمایت...) بعدشم 11 تا صفحه جلوشو می بینند و اخریشم باز میکنند....اخرشم میگن مگه میشه !!!
کنفرانش همراه با صدا باشه خوبه
دوستمون راوند پیشنهاد دادند
پس میخوام به نظر این کاربرمون اهمیت بدم
دوستان سر یک زمان به توافق برسیم تا نتیجه این کار و ببینیم .؟
دوستانی هم که نا امید هستند دیگه مهندس شهرکی نا گفته ها و گفته....
اما بدونید شما چندیدن سال هست که تو این راه قدم گذاشتید....شک نکنید این اتوبان یک طرفه و باید به همون اندازه که جلو اومدی برگردی ! اونم خلاف جهت بقیه ! هم خطرش زیاده هم زمانش دوباره باید تکرار بشه !
حرف خنده داری نزدم دوستان ! بهش فکر کنید !
یا خودتونو به جا ای برسونید یا اینکه بیخیال این حرفه بشید
MMSHFE, $ M 3 H R D A D $
اگر منظور شما دوستان با من بود من کل این تاپیک رو مطالعه کردم بعد به خودم اجازه ی پست زدن دادم ، من برعکس دارم از نهاد دفاع میکنم و خیلی امیدواروم درچند خودم نتونم توش سهمی داشته باشم برام لذت بخشه سایر همکارانم موفق بشن به نوعی پتانسیل های کارمون در ایران آزاد بشه و کل حرفم این بود که مهم نیست نهاد چه کار میخواد بکنه همونطور که دوستمون گفتن هدفش مشخصه، همینکه خودش رو در حال حاضر نشون بده حرکت مهمیه (حالا کنفرانس ، دانشگاه یا هر جای دیگه)
به نظر این نهاد پتانسیل خیلی بالایی میتونه داشته باشه ، به خصوص برای عملی کردن ایده های تجاری (که سودش رو فقط کارفرما ها میبرن)
دوری از کار انفرادی ، تبادل اطلاعات، حفظ پرستیژ کاری و جایگاه کار ما هم از پتانسیل های از پیش تعیین شده این کار هستن
توی یکی از تاپیک ها که راجع به آینده کاری برنامه نویسی وب پرسیده شده بود و مطالعه میکردم $ M 3 H R D A D $ پیشنهاد سایت ساز رو دادن
در حد یک پیشنهاد دارم عرض میکنم که نهاد بعد از یکپارچه سازی ای که شد به چند تیم تقسیم بشه و مثلاً دو تیم روی پروژه های خصوصی کار کنن تا در کنارش دو تیم دیگه به پشتوانه سرمایه اون پروژه های خصوصی روی ایده های تجاری کار کنند بعد از سودآوری کار هم هزینه زحمت پروژه های خصوصی تمام و کمال به تیم هایی که روی پروژه های خصوصی کار کردن بازمیگرده
آخرین ویرایش به وسیله youngold : یک شنبه 26 خرداد 1392 در 14:08 عصر
سلام من هم با نظر آقای شهرکی موافق هستم .هرکاری که بخواهید راه اندازی کنید سختی داره ،هرکاری بالا وپایین داره ،کم و زیاد داره چرابعضی ااز دوستان فقط فاز منفی میفرسند.باید یاد بگیرید مرد روزهای سخت باشید. آیا شما هدفتون توی زتدگیتون مشخصه؟میدونید از زندگیتون، ازاینکه رفتید درس خووندید ، از اینکه دنبال کار می گردید و....چی میخواهید؟منظورم هدف نهاد نیست ،هدفهای شخصی هست که هر فرد برای خودش داره؟لطفا اول هدف شخصی که دارید و میخواهید دنبالش کنید را مشخص کنید بعد به این نتیجه برسید که ایا عضویت توی این نهاد میتونه به شما در رسیدن به هدفتون کمک کنه یا نه؟اگر بله که یاعلی اگر هم که نه توی چیزی که می خواهید موفق باشید.
لطفا یه کم بهش فکرکنید،بالا پایین کنید.اب خوردن به آب خورن هم سختی داره باید بلندشید، یه لیوان بردارید،، آب توی اون بریزید،لیوان را با دست بگیرید وبعد آب را بخورید . کارهای بزرگ هم همینه فقط یه کم بزرگتر هست .یه ارداه قوی میخواد با یک پشتکار فوق العاده،یه همت زیاد و زمانی اراده و پشتکار را بدست میارید که هدفتون مشخص باشه ؟قبول ندارید؟لطفا درباره اون فکر کنید، تحقیق کنید،آگاهی تون را بالا ببرید بعد تصمیم بگیرید.