اگه توضیحات فنی اش رو بخواهید منبع شون سازنده پردازنده است، یعنی سایت اینتل. اگه توضیحات خلاصه تری بخواهید ویکی پدیا.نوشته شده توسط اوبونتو
پردازنده های اولیه در حد نیاز سیستم عامل های همون دوران طراحی شده بودن. یعنی با آدرس حافظه کوچک و بدون تعاریف سطح دسترسی به سخت افزار و حافظه ...
برای همین فرضا سیستم چند گیگابایت حافظه داشت ولی در Real Mode یک مگابایت هم نه،
نهایتش 640 کیلوبایت حافظه در اختیار برنامه قرار میگرفت یا هر ویروسی به راحتی به سخت افزار دسترسی مستقیم داشت و سیستم عامل هم کاری برای حفاظت از سایر برنامه ها نمی نوانست انجام بده چون سطح دسترسی ها برنامه ها قابل محدود کردن نبود.
ولی به مرور هم نیاز به حافظه بیشتری پیدا کردن که آدرس حافظه بزرگتر و مدیریت حافظه پیشرفته ای لازم داشت و هم سیستم عامل های بعدی میخواستن دسترسی برنامه های هسته سیستم عامل رو از لایه ای که برنامه های عادی اجرا میشن تفکیک کنن که در مود های قبلی همچین چیزی بصورت سخت افزاری پیش بینی نشده بود. برای همین به تدریج مود های جدیدتری مثل Protected Mode و بعد ها Long Mode برای پردازنده طراحی شد، البته مود های قدیمی رو برای حفظ سازگاری همچنان پشتیبانی می کنند.
وقتی یک مود در پردازنده با یک کد ماشین مخصوصش فعال بشه، پردازنده سوئیچ می کنه روی قابلیت ها و امکانات خاص اون مود. مثلا وقتی ویندوز 98 بالا میومد از بوت Real Mode سوئیج میکرد به حالت Protected Mode یا الان ویندوز های 64 بیتی تون دارن با مود Long Mode اجرا میشن.
پاسخ با نقل قول